دانش اندوزی و خشونت ورزی
تفكر دربارهى چگونگى رشد و تعالى جامعهى مسلمين و
راهكارهاى مناسب آن، ذهن و انديشهى هر مسلمانى را به خود مشغول مىدارد، و در
اين مسير تاكنون كتابهاى «روحانيت و رهبرى»، «حوزه؛ چالشها و طرحها»، «علماى
راستين؛ رهروان پيامبران» از حضرت آيت اللّه نكونام (مد ظله العالى) نشر يافته،
اما در اين كتاب كه چهارمين دفتر از اين نوع نوشته هاست و در قالب مصاحبه و
گفتوگو با روزنامهها و نشريات روز در چند بخش و با موضوعات زیر:
بيدارى طبيعت با ظهور يك حقيقت، امام حسن عسكرى عليهالسلام
و زمينهسازى براى عصر غيبت، حوزههاى دينى و آسيبهاى آموزشى، جايگاه حوزههاى
علميه در نهضت توليد علم و جنبش نرمافزارى و كاستىها و بايستگىهاى آن، استخاره
در نگاهى آسيب شناسانه، مفهوم گناه و بازتابهاى آن در زندگى، زن، عفاف و آزادى،
معرفى چند اثر از آيت اللّه نكونام، پاپ؛ خشونتورزى در بيانى خردپسند؛
انجام شده است، معظمله از بايستههاى نظام آموزشى حوزههاى
علميه جستارگشايى مىكند و به اين پرسشها پاسخ مىدهد: آيا متون و دروس حوزوى
پاسخگوى نيازهاى بشر امروزى است؟
آيا دروس خارج مرسوم در حوزههاى علميهى امروز
استانداردهاى لازم آموزش را دارد؟
آيا اصل هدفمندى در طلاب علوم دينى رو به ضعف و كاهش
ننهاده و راهكارهاى تقويت اين اصل چيست؟
چه آسيبهايى حوزهى علميه را از نظر علمى و اخلاقى تهديد
مىكند؟
بايستههاى رويكرد حوزهى علمى بهموضوع جنبش نرمافزارى و
توليد علم چيست؟ حوزههاى علميه در توليد فكر و نظريههاى علمى چه جايگاهى دارند؟
در نظريهپردازى، مرز ميان «ابداع» و «بدعت» چيست؟
آيا درست است كه گفته شود از آنجا كه ساختار متون يا علوم
حوزوى؛ بهويژه فقه، فردى است نمىتواند پاسخگوى روابط اجتماعى باشد و بسيارى از
مسايل حل ناشدهى ما به همين نقص باز مىگردد؟
صاحبان انديشه و علم در حوزه چگونه مىتوانند به قدرتى علمى
دست يابند كه بتوانند دولت اسلامى را با نظريهى خود يارى دهند؟
چگونه مىتوان فضاى تضارب آرا و ديدگاهها را در حوزه فراهم
كرد تا نخبگان حوزه در فضايى سالم، آراى يكديگر را بررسى و نقد كنند؟
آيا دانش بشرى و شرايط زمان و مكان در تغيير مصاديق گناه
مؤثر است؟
برخى از گناهان، چنان كه در شريعت مطرح شده است عواقب سختى
دارد، براى نمونه، باعث تنگى معيشت يا مانع استجابت دعا مىشود و يا حتى بلايا و
مرگ ناگهانى را به دنبال مىآورد، اين امر چگونه قابل تبيين است و چرا شمارى از
گناهان چنين نتايجى دارد؟
شيوهى برخورد عالمان و مبلغان به مسألهى گناه چگونه است و
آيا اين شيوه و نحوهى برخورد با آن مناسب است يا خير؟
در مصاحبهاى ديگر ويژگىهاى كتاب «زن؛ مظلوم هميشهى
تاريخ» و برخى از نوآورىهاى آن موضوع گفتوگوى روزنامهى خراسان با استاد فرزانه
حضرت آيتاللّه نكونام (مد ظله العالى) است و نوشتهاى كه اين روزنامه در معرفى
برخى از آثار معظمله دارد، بخش دانشاندوزى اين كتاب را پايان مىبرد و مصاحبهى
«پاپ؛ خشونت ورزى در بيانى خردپسند» به جايگاه رأفت و خشونت در اسلام مىپردازد و
سخنان پاپ را نقد مىكند. پاپ بنديكت شانزدهم، خواسته بود از طريق نقل قولهاى
جهتدار از مناظرهى امپراتور بيزانس در قرن چهاردهم ميلادى با يك انديشمند
ايرانى، ضمن آن كه از واكنشهاى احتمالى جلوگيرى كند، به همين بهانه، مفهوم «جهاد»
و «عقلانيت» در اسلام را به چالش بكشد؛ اما اين كار بسيار خام دستانه صورت گرفت و
همين امر باعث شد كه در اين گفتوگو مفهوم عقلانيت در اسلام و موارد مطرح شده از
سوى پاپ مورد بحث و بررسى قرار گيرد.
اما دو مصاحبهى نخست، نوآورى امام حسن عسكرى عليهالسلام
در ايجاد گسستگى در جريان تاريخ و راز و رمز آرامش ايشان و نيز شيوهى جمع اعياد
ملى كه با عزادارىهاى سنتى پيوند مىخورد را توضيح مىدهد.