شناسنامه کتاب:سرشناسه: نکونام، محمد رضا، 1327/
عنوان و پدید آور:نفیر عشق، تاملی بر بایسته های شعر عرفانی/ مولف:محمد رضا نکونام/
مشخصات نشر: قم ، ظهور شفق،1386. /مشخصات ظاهری: 72ص. /شابک:978_964_2807_92_5/
وضعیت فهرست نویسی: فیپا /یادداشت: کتاب نامه به صورت زیر نویس /موضوع: شعر عرفانی _ تاریخ و نقد/
موضوع: عرفان در شعر /رده بندی کنگره: 8 ن 4 ع BP 3555/ /رده بندی دیویی:/009381 ف 81 /شماره کتابخانه ملی:1120326
|
پيشگفتار
الحمدللّه ربّ العالمين،
والصلوة والسلام علىمحمّد وآله الطاهرين، واللعن الدائم على أعدائهم أجمعين.
عرفان، دنياى پر رمز و راز
و پيچيده و در عين حال بسيار زيبايى است كه «عشق» جان مايهى آن مىباشد و بهترين
گويش عرفان كه مىتواند ترجمان عشق در زبان آدمى باشد شعر است آن هم به زبان شيرين
فارسى كه به دليل داشتن گلواژههاى علمى، معرفتى و احساسى بسيار، بهخوبى
مىتواند از عهدهى اين مهم برآيد.
متأسفانه، عرفانى كه از پيرايه
خالى باشد و مطابق و هماهنگ با آموزههاى شيعى و گزارههاى اعتقادى مكتب اهلبيت
عليهمالسلام ارايه گردد كمتر يافت مىشود و يكى از دغدغههاى نگارنده آن بوده
است كه هم به زبان نثر و هم به زبان نظم اين خلأ را
(صفحه ی 7)
*********
بهگونهاى
پر نمايد و متنى را در عرفان اسلامى ارايه دهد كه با جهانبينى فلسفى و دادههاى
عقلى سازگار باشد و عرفانى را به تصوير كشد كه در عين هماهنگى با واقع، خردستيز
نباشد.
كتاب حاضر به معرفى بخشى از
اين تلاش مىپردازد و ماجراى آن را كه به زمانهاى دور باز مىگردد تبيين مىنمايد
و به معرفى مجموعههاى شعرى نگارنده و ويژگىهاى آن و اهدافى كه بر آن بوده است
مىپردازد.
اين كتاب با نگاهى به چيستى
عرفان به برخى از عمدهترين مباحث معرفتى مىپردازد. از مهمترين مباحث عرفانى
برشمردن مراحل توحيد و بهويژه توحيد جمعى و وحدت شخصى حضرت وجود است كه وصول به
آن ويژهى عارفان محبوبى است و اين نوشتار به تفصيل به آن مىپردازد، امرى كه در
مجموعههاى شعرى نگارنده از آن بسيار ياد شده است.
همچنين اشاره به نورانيت و
ولايت اهلبيت عصمت و طهارت عليهمالسلام و بيان مفهوم و مصداق آن و دورى غلو از
ساحت قدسى ايشان و ظهور كامل حضرت حق بهويژه در خمسهى طيبه عليهمالسلام در اين
اشعار به زبان ساده توضيح داده شده است.
(صفحه ی 8)
*********
افزوده بر اين، كتاب حاضر،
شيوهى نگارنده در عرفان عملى كه «ترك پيرايهى طمع» نام دارد را توضيح مىدهد و شرح
آن را مىتوان در مجموعههاى شعرى ياد شده و مجموعههاى فلسفى و عرفانى ما يافت.
اين روش بر اين نكته پاى مىفشارد كه: «يك ديار آباد بس است» و «دوستى هنگامى
چهرهى راستين دارد كه تنها با انگيزهى عشق باشد».
در اين روش، ترك طمع از
خود، ترك طمع از خلق و ترك طمع از خداوند توصيه مىگردد. مراحلى كه دقايق بسيارى
دارد و ادراك آن آسان نيست تا چه رسد به تحقق و وصول به آن.
نگارنده در اين نوشتار برخى
از نقدهايى كه به ديوانهاى شعرى موجود در عرفان و بهويژه به ديوان حافظ كه
جايگاه شايسته و قبول خاطرى عام دارد وارد است را خاطرنشان گرديده و پارهاى از
كاستىهاى آن را در مجموعهاى شعرى با عنوان «نقد صافى» آورده و گزارههاى عرفانى
و ديوان حافظ را با زبان شعر به نقد و استقبال گزارده است.
وآخر دعوانا أن الحمد للّه
رب العالمين
(صفحه ی 9)
*********