پيش‏گفتار

الحمدللّه‏ رب العالمين، والصلوة والسلام‏على‏محمّد وآله الطاهرين، واللعن الدائم على‏أعدائهم‏أجمعين.

تفكر درباره‏ى چگونگى رشد و تعالى جامعه‏ى مسلمين و راه‏كارهاى مناسب آن، ذهن و انديشه‏ى هر مسلمانى را به خود مشغول مى‏دارد.

نگارنده در كتابى ديگر با عنوان «روحانيت و رهبرى» گفته است كه ريشه‏ى اساسى پيشرفت و تعالى مسلمين را در سازماندهى نظام روحانيت مى‏داند و بر اين عقيده است كه تنها روحانيت است كه شايسته‏ى مقام رهبرى و هدايت كشتى طوفان‏زده‏ى جامعه‏ى اسلام در عصر حاضر مى‏باشد و در آن كتاب توضيح داده است كه چگونه روحانيت مى‏تواند نظام بگيرد و چه سازماندهى مى‏تواند آن را شايسته‏ى مقام هدايت و رهبرى به عنوان وارثان مقام پيامبران نمايد.

صفحه ی 7

*********

هم‏چنين نگارنده در كتابى ديگر با عنوان «حوزه؛ چالش‏ها و طرح‏ها» آورده است كه رهبرى صحيح و پوياى روحانيت ضامن تداوم و سلامت انقلاب عظيم ايران اسلامى است كه براى تداوم خود نيازمند شناخت صحيح متوليان امور دينى از نظام بايسته‏ى حوزه و آسيب‏ها و كاستى‏هاى آن است و در آن كتاب، چالش‏ها و كاستى‏هاى موجود حوزه‏هاى علميه بر شمرده شده و براى رفع بخشى از آن، طرح‏هايى را ارايه داده است كه اجراى آن سبب تغييرات بنيادى در نظام حوزه‏ها مى‏گردد.

اما در اين كتاب كه سومين دفتر از اين نوع نوشته هاست نگارنده در تعقيب همان هدف، اصول و راه و رسم طلبگى را بيان مى‏دارد و وظايف فردى روحانيان و عالمان را خاطرنشان مى‏گردد و راز و رمز موفقيت آنان در حيات علمى و عملى خويش و رشد و تعالى آنان در زىّ طلبگى را در ضمن بيست اصل بيان مى‏دارد.

اين قواعد و اصول عبارت است از:

اصل نخست: عالم دينى بايد صاحباعتقادات محكم باشد و به ربوبيت الهى تعبد داشته باشد.

اصل دوم: علم، آگاهى و بيدارى را در سر حد امكان دنبال نمايد.

صفحه ی 8

*********

اصل سوم: داراى كردار شايسته باشد و به وظايف شرعى و احكام الهى عمل نمايد.

اصل چهارم: صاحب اخلاق شايسته و متانت و بردبارى و آزادى و آزادمنشى باشد.

اصل پنجم: زنده، تازه، انقلابى و پويا باشد.

اصل ششم: خلاق، مبتكر، نوآور و مردم‏دار باشد و نان‏خور گذشتگان نباشد.

اصل هفتم: آينده‏نگر باشد؛ نه گذشته پرور.

اصل هشتم: اين اصل متفرع بر اصل نخست است و بايد زمينه‏ى اصل نخست را فراهم سازد اين است كه بايد زمينه‏هاى نظريه‏پردازى را دارا باشد و هم‏چنين كاربردهاى عملى را در حوزه‏هاى علمى رشد و ارتقا دهد.

اصل نهم: بر كيفيت ارزش دهد.

اصل دهم: علم، تصديق است؛ نه تصور.

اصل يازدهم: استادمحور باشد و نه كتاب‏محور و روش معمول حوزه‏ها، شيوه‏ى تربيتى صحيحى نيست.

اصل دوازدهم: مبادى لازم و شناخت موضوعات را فرا گيرد.

اصل سيزدهم: بر كسب علم و تحقيق مداومت داشته باشد.

صفحه ی 9

*********

اصل چهاردهم: به ورزش و امور بهداشتى اهتمام ورزد.

اصل پانزدهم: ادبيات و منطق را به نيكى را فرا گيرد.

اصل شانزدهم: با روان‏شناسى كتاب و سنت، جامعه‏شناسى و فلسفه آشنا باشد.

اصل هفدهم: رهبرى را از روحانيت جداناپذير بداند.

اصل هجدهم: داراى ملكه‏ى قدسى باشد.

اصل نوزدهم: در باور، اخلاق و عمل محبت‏محور باشد.

اصل بيستم: نظام روحانيت به تدوين قانون اساسى و منشور عملى روحانيت نياز دارد.

توضيح و تبيين هر يك از اين قواعد و اصول به‏طور خلاصه در ادامه مى‏آيد.

وآخر دعوانا أن الحمد للّه‏ ربّ العالمين

صفحه ی 10

*********