شناسنامه کتاب:سرشناسه: نکونام، محمد رضا، 1327 /عنوان و پدید آور:قرآن کریم و زمینه های اقتصادی/ فهرست آیات و فرهنگ موضوعی اقتصاد در قرآن کریم/ مولف:محمد رضا نکونام/مشخصات ظاهری: 216 ص./شابک:978_964_2807_56_7 /وضعیت فهرست نویسی: فیپا/یادداشت: کتاب نامه به صورت زیر نویس/عنوان دیگر: فهرست آیات و فرهنگ موضوعی اقتصاد در قرآن کریم /موضوع: قرآن __فهرست مطالب /موضوع: قرآن __کشف الایات/موضوع: اقتصاد __جنبه های قرآنی/رده بندی کنگره: 4 ق 8 ن BP 66/6/ /رده بندی دیویی:297/12 /شماره کتابخانه ملی:1026466 |
پيشگفتار
الحمدللّه رب العالمين،
والصلوة والسلام على محمّد وآله الطاهرين، واللعن الدائم على أعدائهم أجمعين.
نوشتار حاضر به ارايهى
فهرست آيات اقتصادى و فرهنگ موضوعى اقتصاد در قرآن كريم مىپردازد.
موضوعات قرآن را به طور كلى
مىتوان تحت شش عنوان قرار داد:
1 ـ مباحث فكرى و
انديشههاى مختلف.
2 ـ معاد و مباحث مختلف آن
كه قرآن كريم از آن به گونهى جزيى و شخصى ياد مىكند و دريافت مستقل چنين
موضوعاتى كه امرى جزيى است در خور عقل نيست كه به
صفحه ی 9
*********
درك
امور كلى مىپردازد.
3 ـ گزارههاى اخلاقى؛ اعم
از خوب و بد امور در نزد همهى اقوام و ملل و كليات و مبادى آن.
4 ـ احكام شرعى در محدودهى
شرعى نبوى و يا احكامى كه از اقوام و ملل پيشين بوده است.
5 ـ قصص و حكايات مختلف كه
بيش از دوهزار آيه را به خود اختصاص داده است.
6 ـ موضوعات مختلف خارجى كه
ديگر عناوين را تحت پوشش خود قرار مىدهد.
شمارهى همهى آيات اقتصادى
بر اساس اين پژوهش به 1142 آيه مىرسد كه در يكصد و يك سوره آمده و در فصل نخست
اين آيات از قرآن كريم استخراج شده است و مىتواند به عنوان منبعى براى اقتصاد
پژوهان و علاقمندان به مباحث اقتصادى مورد استفاده قرار گيرد.
سورههايى كه داراى آيات
اقتصادى نيست، سيزده سوره مىباشد كه عبارت است از:
حمد (1)، مريم (19)، قمر
(54)، جن (72)، تكوير (81)،
صفحه ی 10
*********
انفطار
(82)، طارق (86)، غاشيه (88)، قدر (97)، فيل (105)، كافرون (109)، نصر (110) و
توحيد (112).
سورههاى
اقتصادى
سورههايى كه داراى آيات
اقتصادى است به اعتبار شمارهى آيات اقتصادى آن به ترتيب زير مىباشد:
بقره: 93 آيه؛ نساء: 72
آيه؛ نحل: 58 آيه؛ توبه: 53 آيه؛ مائده: 49 آيه؛ انعام: 46 آيه؛ اسراء: 45 آيه؛ آل
عمران: 39 آيه؛ اعراف: 38 آيه؛ مؤمنون: 30 آيه؛ حج: 27 آيه؛ يونس: 25 آيه؛ كهف: 23
آيه.
قصص، هود و زخرف: هر يك 21
آيه؛ سبأ: 17 آيه.
ابراهيم، انفال و يوسف: هر
يك 16 آيه.
رعد، نور، روم، فاطر، زمر،
مؤمن و ليل: هر يك 15 آيه.
شورى و فجر: هر يك 14 آيه.
انبياء و حديد: هر يك 11
آيه.
حجر، طه و معارج: هريك 10
آيه.
دخان، جاثيه و ذاريات: هر
يك 9 آيه.
صفحه ی 11
*********
يس، فتح و نوح: هر يك 8
آيه.
عنكبوت و نجم: هر يك 7 آيه.
فصلّت و حشر: هر يك 6 آيه.
نمل، لقمان، محمّد، طلاق،
نازعات، اعلى، بلد و ضحى: هر يك 5 آيه.
احزاب، فرقان، شعراء، ص،
رحمان، واقعه، مجادله، ملك، حاقه، نبأ و قارعه: هر يك 4 آيه.
صف، جمعه، منافقون، تغابن،
دهر، مطفّفين، زلزال، تبّت و ناس: هر يك 3 آيه.
سجده، احقاف، ق، مدثر،
قيامت، مرسلات، عبس، انشقاق، انشراح، تين، علق، عاديات، تكاثر، همزه، قريش و
ماعون: هر يك 2 آيه.
صافات، حجرات، طور، ممتحنه،
تحريم، مزمل، بروج، شمس، بيّنه، عصر، كوثر و فلق: هر يك 1 آيه.
فصل دوم اين نوشته، موضوعات
اقتصادى را در قرآن كريم مىكاود و فرهنگ موضوعى اقتصاد در قرآن كريم را ارايه
مىدهد. اين موضوعات عبارت است از:
صفحه ی 12
*********
معامله ـ معاملهى اموال،
دين و جان؛ صفات خداوند به اعتبار راهنماى اقتصادى؛ حضرات معصومين عليهمالسلام و
اقتصاد؛ زكات، انفاق؛ بخل، ربا، زينت، اجرت، جزاء، اجاره، شريك مالك اصلى، مفسدان
اقتصادى، امتحان مالك اصلى، جدا سازى مال يتيم؛ حقوق زن، ارث، كافر و دنيا، اهل
كتاب، مؤمن و دنيا، دنيا و نعمتها، رزق و نعمت حيوانات، نعمت باران و زمين، نعمت
باد، نعمتهاى خارق العاده، گياهان، ديه، قوم عاد، قرض، وصيت، مهمان و فقيران،
طيّبات و خبائث، شيطان در اقتصاد، تبديل عبادت به امور مادى، اسراف، مسخرات و
صنايع، حكومت (مالك ظالم، اصلاح، حركت گروه كم، قوانين، حاكم و ...)؛ مردم و
اقتصاد، كمكهاى غيبى، افكار متضاد، صنعت انسان، كنگرهى اقتصادى و افكار، خسارت،
انبار سرمايه و سرمايهدار، فشار اقتصادى، آرامش اقتصادى، عقايد و عذاب اقتصادى، سرمايهدار
و دانا، روز حسابرسى، تناسبها، ترازوى قيامت و كم فروش.
در پايان، خاطرنشانى دو
نكته بايسته است: يكى آن كه اين نوشته در سالهاى پيش از انقلاب و در پايان دههى
چهل به
صفحه ی 13
*********
صورت
فردى و با نبود امكانات پژوهشى حاضر، ولى با دقت تمام بر آيات قرآن كريم نگاشته
شده است و چنانچه فرهنگ موضوعى آن با كاستىهايى روبهروست از اين جهت مىباشد و
اگر امكانات و تيم پژوهشى در اختيار بود، بسيار مناسبتر از اين عرضه مىشد و ديگر
اين كه رقم راست نشانگر شمارهى آيه و رقم چپ نشانگر شمارهى سوره است؛ براى
نمونه، 16/2 به اين معناست كه آيهى شانزدهم سورهى دوم كه بقره است را
مىنماياند.
وآخر دعوانا أن الحمد للّه
ربّ العالمين
صفحه ی 14
*********