درباره پایگاه  اضافه کردن به علاقه مندیها  نقشه سایت  صفحه اصلی
 

صفحه اصلی>چشمه چشمه زندگی

چشمه چشمه زندگی

۹۱

حفظ حریم دیگران

همان‌طور که اگر فردی نانوا به نانوایی دیگری برای خرید نان برود پشت پارو نمی رود تا خود نان بپزد، یک عالم نیز باید چنین باشد و اگر عالمی به شهر یا حوزهٔ عالم دیگر وارد شد، نباید در امور مربوط به آن روحانی وارد شود و خود را بر عالم آن شهر مقدم دارد حتی اگر او مجتهد باشد و عالم آن شهر مقلد وی باشد؛ چرا که این کار در نظر عقلا موجب سست شدن جایگاه آن عالم در شهر خود می شود.


۹۲

مانند دیگران

عالم دینی باید همانند مردم عادی زندگی نماید؛ چنان‌که می فرماید: «وَمَا أَرْسَلْنَا قَبْلَک مِنَ الْمُرْسَلِینَ إِلاَّ إِنَّهُمْ لَیأْکلُونَ الطَّعَامَ وَیمْشُونَ فِی الاْءَسْوَاقِ وَجَعَلْنَا بَعْضَکمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً أَتَصْبِرُونَ وَکانَ رَبُّک بَصِیرا». عالِم دینی باید نخست آدم باشد و مثل هر انسانی شؤون آدمی خود را داشته باشد و سپس عالِم باشد تا دچار سالوس و ریا نگردد. آیهٔ شریفه بیان می دارد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله همانند دیگران غذا می خورد و می آشامید و به بازار می رفت و تفاوت ایشان با دیگران تنها در داشتن قدرت وحی است.


۹۳

صاحب علم و معرفت

اگر کسی در شب امتحان، کتاب دوست خود را بخواهد و او بگوید خود به آن نیاز دارد، خواندن وی می تواند علم باشد اما نور و معرفتی در آن نیست ولی اگر کتاب را با وجود نیازی که خود دارد به وی دهد، چنین کسی هم علم دارد و هم صاحب نور و معرفت است و علم او خالی از حقیقت نیست و مغزای واقعیت را داراست.


۹۴

رغبت به دین

خداوند در سورهٔ توبه می فرماید: «وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آَتَاهُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ سَیؤْتِینَا اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَی اللَّهِ رَاغِبُونَ». این آیه رهنمودی است به جامعهٔ روحانیت و آن این که لازم نیست آنان مردم را به دین مداری وادار نمایند، بلکه باید گرایش و علاقه به دین را در آنان ایجاد کرد و آنان را به دین راغب نمود. اگر مردم به روحانیت رغبت داشته باشند و آنان را افرادی بدانند که دلسوز جامعه و مردم هستند و نان کسی را نمی بُرند و به کسی سخت نمی گیرند، آرام آرام به دین و خداوند رغبت می نمایند وگرنه آگاهانه از مسایل دینی دور می شوند.


۹۵

رابطهٔ عمل و علم

کردار نیز می تواند منتج به علم گردد به این صورت که کسی کار نیکی انجام می دهد و قرب عملی به خداوند می یابد و خداوند برای پاداش و اجر آن به وی علمی مفید یا معرفت اعطا می نماید. معرفت الهی نیز مانند هر امر دیگری از ظهورات الهی است و جز با معرفت او نمی توان به چیزی معرفت پیدا نمود. چشم وقتی می بیند به وسیلهٔ حق می بیند و گوش وقتی می شنود، به وسیلهٔ حق می شنود و عقل وقتی در می یابد به وسیلهٔ حق در می یابد و هر چیزی تنها به وسیلهٔ حق امکان‌پذیر می باشد.


۹۶

علم و عمل

اگر کسی اقیانوسی از علم باشد، تنها به اندازهٔ عملی که انجام داده از او پذیرفته می شود و نه به اندازهٔ دانسته هایی که دارد؛ مگر آن که علم وی از جنس معرفت باشد. علم اگر اثر عملی داشته باشد با نادانی تفاوت می کند و در این صورت است که عالم مصداق: «هَلْ یسْتَوِی الَّذِینَ یعْلَمُونَ وَالَّذِینَ لاَ یعْلَمُونَ» می گردد.


۹۷

بی مهری به بزرگان

کشورهای اروپایی با داشتن افراد معدودی مانند گالیله و پاستور بود که رشد علمی و صنعتی امروز را دارند و حال آن‌که ما صدها دانشمند بزرگ‌تر از آنان همانند مرحوم علامه شعرانی، مرحوم الهی قمشه ای و مرحوم علامه ابوالحسن قزوینی را داشتیم و قدر آنان را ندانستیم و آنان نیز داشته های خود را به زیر خاک بردند.

۹۸

پیرایه های دینی

دین با گذشت زمان و در زیر اختناق حاکم از ناحیهٔ سلاطین و خلفای جور، با تمامی مجاهدت هایی که عالمان دینی برای حفظ و نگاه داری آن داشته اند دست‌خوش پیرایه هایی گردیده است که آن را هم چون فرد زیبا رخی نموده که مدت ها به حمام نرفته و لباس نو بر تن نکرده است. چنین کسی اگر ناگا ه به حمام رود و به اصلاح خود رو آورد با گذشتهٔ خود قابل شناخت نیست و هر کس او را ببیند نمی تواند باور نماید وی همان فرد چرکین دیروز است که امروز چنین زیبا و باطراوت شده است. از همین روست که وقتی صاحب دین حضرت حجت (عجل اللّه تعالی فرجه الشریف) ظهور نمایند و دین جد خویش را بیان کنند بسیاری می گویند ایشان دین جدیدی آورده است و زیر بار آن نمی روند، در حالی که آن حضرت علیه السلام جز دین بی پیرایهٔ جد خود را که در مسیر طولانی غیبت، پیرایه ها گرفته است بیان نمی دارند.


۹۹

خودکار بیت المال و اختلاس میلیاردی

«شیخ صدوق روایتی در باب عقاب مرایی دارد که می گوید ریاکار در روز قیامت با چهار عنوان «یا کافر»، «یا فاجر»، «یا غادر» و «یا خاسر» خوانده می شود. وی می گوید: «أبی رحمه الله قال حدّثنی عبد اللّه بن جعفر عن هارون بن مسعدة بن زیاد عن جعفر بن محمّد عن أبیه علیهماالسلام قال: قال رسول اللّه صلی الله علیه و آله سئل فبم النجاة غدا؟ قال إنّما النجاة فی أن لا تخادعوا اللّه فیخدعکم، فإنّه من یخادع اللّه یخدعه وینزع منه الایمان ونفسه تخدع ولو بشعرة. قیل له فکیف یخادع اللّه؟ قال: یعمل بهما أمر اللّه عزّ وجلّ ثمّ یرید به غیره فاتّقوا اللّه فی الریاء، فإنّه الشرک با للّه أنّ المرائی یدعی یوم القیامة بأربعة أسماء: یا کافر، یا فاجر، یا غادر، یا خاسر، حبط عملک و بطل أجرک فلا خلاص لک الیوم، فالتمس أجرک ممّن کنت تعمل له»:«شیخ صدوق، ثواب الأعمال، ص 255 »افرادی که این روایت از آنان یاد می کند انسان های معمولی نیستند که در بعضی کار های عادی ریا دارند، بلکه این گونه افراد همانان هستند که قرآن کریم آنان را چنین معرفی می فرماید: «یخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِینَ آَمَنُوا وَمَا یخْدَعُونَ إِلاَّ أَنْفُسَهُمْ وَمَا یشْعُرُونَ». افرادی که در پیش چشم دیگران مراقب هستند با خودکار بیت المال کار شخصی انجام ندهند اما در پنهانی، اختلاس های میلیاردی دارند.

۱٠٠

تیغ کشان ماهر

در هر دعوایی باید نخست طرف دعوا را شناخت که از متخصصان و صاحبان مهارت است یا از ناشیان غوغایی و هوچی گرایی. برای مثال، دعوا با تیغ کشان حرفه‌ای دارای امنیت بالاتری است نسبت به کسانی که دعوای لاتی دارند و لاف تیغ کشی می زنند؛ زیرا آن که در تیغ کشی استاد است تیغ را چنان نرم می کشد که تنها سبب زخمه می شود، ولی آن که لاف تیغ کشی دارد بی هدف تیغ می زند و زخم کاری بر دیگری وارد می آورد. این مثالی است برای کسانی که لاف دانش می زنند و خواب علم می بینند که آنان سد راه عالمان و مجتهدان حقیقی هستند و ناجوان مردانه از هیچ زدنی دریغ ندارند و هر رَطب و یابسی به هم می بافند تا آنان را به زَعم باطل خویش فرود آورند بلکه چند روزی خود بر فراز آیند. مَسندی که جز پندار نیست اما نه پندار بی اثر، بلکه زعمی که معصیت در پی معصیت آرد.


صفحات:صفحه قبلصفحه بعد
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی محمد رضا نکونام(مدّظلّه العالی) |صفحه اصلیصفحه اصلی  نقشه سایتنقشه سایت  آر اس اس آر اس اس  پادکست پادکست  پخش آنلاین دروس پخش آنلاین دروس  درباره پایگاهدرباره پایگاه

copyright 2007-2013 تمامی حقوق این سایت متعلق به دفتر حضرت آیت الله العظمی محمد رضا نکونام (مدّظلّه العالی) می باشد و استفاده از مقالات ، کتاب ها و... با ذکر منبع بلامانع است