درباره پایگاه  اضافه کردن به علاقه مندیها  نقشه سایت  صفحه اصلی
 

صفحه اصلی>چشمه چشمه زندگی

چشمه چشمه زندگی

۸۱

مراتب حکم

احکام الهی دارای مراتب است و در مقام اجرای آن باید به این مراتب توجه داشت و غفلت ننمود که هر حکمی برای چه مرتبه و چه موضوعی است و میان مراتب حکم خلط ننمود؛ همان‌طور که این مراتب در نزول احکام مورد لحاظ بوده است و برخی از احکام به تدریج در جامعهٔ اسلامی نهادینه می‌گردید. توجه نداشتن به مراتب حکم در برخی از برخوردها و اعتراض‌ها دیده می شود. برای نمونه، برخی از منکرات در رتبه های بسیار بالایی از زشتی است به گونه‌ای که خود ده ها منکر دیگر را موجب می شود اما با این وجود نادیده انگاشته می شود و به مسایل کوچک تر توجه بیش‌تری می گردد. فقر که دربارهٔ آن گفته اند «الفقر کاد أن یکون کفرا» نمونه ای از منکرات بزرگ دانسته نمی شود و بیرون بودن چند تار موی زن جرمی سنگین به حساب می آید.

۸۲

چیرگی هدف انبیا

انبیای الهی همواره در پی براندازی ظلم در جهان بوده‌اند. آنان توانستند پیام خود را به جهانیان برسانند و در این هدف به پیروزی رسیده اند که امروزه کسی جز با حربهٔ حقوق بشر نمی تواند بر بشر ستم وارد آورد و ظلم آشکار داشته باشد و آن که ظلم می نماید نیز سعی در پنهان داشتن ظلم خویش دارد و آن را عادلانه و به نفع جامعهٔ بشری نشان می دهد.


۸۳

احکام ارشادی

تمام احکام اسلام ارشادی است و مردم را به فطرت و طبیعت خویش آگاه می سازد و به آن رهنمون می دهد اما خِرد عادی آدمی که به درستی تربیت نشده و منطق فهم خود را پرفروغ نگاه نداشته است، در امور عبادی قدرت برگزیدن نوع خاصی را بدون رهنمود گرفتن و ارشاد پیامبران در نمی یابد و بعد از کشف دلیل، درستی آن را تصدیق می کنند.


۸۴

نقصان کمال

کسی که می تواند غضب نماید به خودی خود صفتی کمالی را داراست ولی اگر بر دیگران غضب نماید و به آنان تعدی داشته باشد، امری ناپسند است و شیطان است که در نهاد اوست.

۸۵

زیان موعظهٔ بسیار

داشتن زبان نصیحت و بسیار موعظه نمودن موجب می شود انسان قساوت قلب پیدا کند، پس اگر انسان می خواهد دیگری را نصیحت کند، بهتر است همانند چشمه ای باشد که تنها در فکر جوشیدن خویش است و برای درخت کنار خویش نمی جوشد؛ گرچه او را هم بی بهره نمی سازد.


۸۶

لغو حکم دینی

اسلام همواره نظام محور است و اگر اجرای یک حکم سبب شود اصل نظام اسلام در مخاطره قرار گیرد، آن حکم لغو می شود.

۸۷

حكم يكى براى همه

احكام دينى در صورت بلوغ و وصول به فرد است كه فعليت مى يابد. چه بسا ظالمانى كه در قيامت از اهل دين شكايت دارند كه چرا حكم نافذ دين را به ما نرسانديد

۸۸

حکمت حلال های الهی

کسی که بدون دلیل و به خاطر قداست شخصی حلالی از حلال های الهی و مباحی را حرام می کند یا در آن احتیاط می نماید، ناخواسته جامعه را در سیر به سوی حرام کمک کرده است چرا که با سد حلال یا مباحی، درهایی به سوی حرام های بسیاری گشوده می شود. افزون بر این، اگر انجام حلالی معصیت شمرده شود، حرمت معصیت از سکه می افتد و عادی انگاشته می شود.

۸۹

رابطهٔ شاگرد با استاد

«کودک وقتی از پستان مادر شیر می خورد، رشد می یابد و بزرگ می شود و زالو وقتی به جایی می چسبد آن قدر خون می مکد و می خورد که هلاک می شود. دانش‌جو و استاد باید حکایتی هم‌چون مادر و فرزند داشته باشد که دانش اندوزی میان آنان عشق و محبت ایجاد کند نه آن که با زالوصفتی علم بخواهد. باید توجه داشت عشق هیچ گاه بُرش و ریزش ندارد و اگر کسی در جایی برید و ریزش داشت وی از همان ابتدا عاشق نبوده و طمع در کارش بوده است. شاگردان در قدیم همواره به استادی که برمی گزیدند عشق داشتند و با حفظ سنت مبارک استاد محوری، تا پایان عمر استاد، کنار وی با او همراهی و همدلی داشتند بدون این که به وی کم‌ترین شک داشته یا با یا وی شرطی داشته باشند. در گذشته شاگرد خود را در خدمت استاد قرار می داد و خدمت به استاد را از منازل کمال خود می دانست. گاه شاگردی بیست سال به استادی خدمت می کرد. خدمت وی نیز از سر ارادت بود، ارادتی که حتی اگر استاد بر سر او می‌زد چیزی نمی‌گفت و توقع حفظ ظاهر را از او نداشت.

۹٠

امید در تبلیغ

عالم دینی باید هم‌چون پزشک باشد که هیچ گاه مراجعان خود را ناامید نسازد که ناامیدی با مرگ برابر است. همان‌طور که طبیب مرگ بیمار خود را نمی خواهد و همواره پی جوی درمان اوست، عالم دینی نیز نباید در پی رفوزه کردن مردم باشد و لازم است آنان را همواره به فضل خداوند امیدوار گرداند تا عالمی ربانی باشد نه شیطانی.

صفحات:صفحه قبلصفحه بعد
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی محمد رضا نکونام(مدّظلّه العالی) |صفحه اصلیصفحه اصلی  نقشه سایتنقشه سایت  آر اس اس آر اس اس  پادکست پادکست  پخش آنلاین دروس پخش آنلاین دروس  درباره پایگاهدرباره پایگاه

copyright 2007-2013 تمامی حقوق این سایت متعلق به دفتر حضرت آیت الله العظمی محمد رضا نکونام (مدّظلّه العالی) می باشد و استفاده از مقالات ، کتاب ها و... با ذکر منبع بلامانع است