درباره پایگاه  اضافه کردن به علاقه مندیها  نقشه سایت  صفحه اصلی
 

صفحه اصلی>چشمه چشمه زندگی

چشمه چشمه زندگی

۷۱

سختی راه حق

یکی از روش های پژوهشی که با آن می توان به شخصیت افراد پی برد و روان‌شناسی افراد را به دست آورد و در مرحلهٔ بعد، رشد و پرورش شاگرد را نیز بر اساس معیار به دست آمده از آن اجرایی نمود، شمارش افراد خوب و بد است. به طور نمونه در قرآن کریم، افراد خوب و بد به صورت جداگانه ذکر شده اند. در جامعه و تاریخ نیز افراد خوب و بد مشخص می باشند. اگر چنین شود معلوم می گردد در بازی دنیا و آخرت، زیرکی، سیاست و هر آن‌چه که هست چیست و بازی کنان و تماشاگران بازی گرنما چه کسانی هستند. باید دانست هرچه به سمت حق حرکت شود، افراد حق مدار کم‌تر می شوند و کم تر می شود به حق رسید؛ بلکه هرچه در این مسیر حرکت شود، به بُعد از افراد و قرب به حق افزوده می شود.


۷۲

کار کاربردی

برخی انسان‌ها کاری می کنند که هیچ کاربردی ندارد. بعضی علم ها نیز جز بافته های ذهن نیست. کسی نیز قرآن کریم را چنان بر روی صفحات بزرگی از چوب و کاغذ می نویسد که جز با تریلی قابل حمل نیست و جز در موزه نمی توان آن را دید، برخی نیز آن را آن قدر ریز می نویسند که به چشم نمی آید. چنین کارهایی که کاربردی ندارد جز اسراف وقت عزیز و هدر نمودن امکانات چیز دیگری نیست. در مرتبهٔ اندیشه نیز فکری درست است که بتوان آن را عملیاتی کرد و دینی نیز درست است که در دنیای کنونی بتوان آن را به صورت عادی اجرایی نمود وگرنه خرافه و پیرایه است.


۷۳

داد و بیداد

عدالت قرار دادن هر چیز در جای خود و حرکت بر اساس سیر طبیعی هر چیز است. این گونه است که می توان هر حرکت و تلاشی را که سبب برون‌رفت از طبیعت و سلامت هر چیز می گردد را ظلم دانست.یکی از مصادیق ظلم این است که از توان طبیعی افراد در جای خود استفاده نمی شود. برای نمونه، جوانی که با موتورسیکلت در خیابان تک چرخ می زند و لایی می کشد، گرچه فردی لاابالی، وحشی و بی مسؤولیت می نماید، با این کار خود در واقع از استعداد ها و توانمندی های نهفتهٔ خود پرده بر می دارد و می گوید از من استفاده کنید و مرا به کار گیرید. عدالت برای چنین فردی آن نیست که موتور وی گرفته شود و گواهینامهٔ او باطل گردد، بلکه بابد چنین فردی را در یکی از نیروهای چندگانهٔ نظامی استخدام نمایند تا به جای سوق دادن فردی به شرارت و خطرآفرینی از او فردی صاحب مهارت و خدوم بیافرینند و شایسته سالاری را که امری فراتر از ارزش‌گذاری و حکم خوب یا بد دادن به افراد است را ارج نهند و از ستم بر خلقی پرهیز نموده باشند.


۷۴

حکم یکی برای همه

احکام دینی در صورت بلوغ و وصول به فرد است که فعلیت می یابد. چه بسا ظالمانی که در قیامت از اهل دین شکایت دارند که چرا حکم نافذ دین را به ما نرساندید


۷۵

آلات فرامادی قتل

برخی از ابزارهای قتاله فرامادی است. برای نمونه، کسی که خبر ناگواری را به دیگری به صورت ناگهانی می دهد و او به ایست قلبی دچار می شود، در صورتی که قصد قتل او را داشته، قتل وی عمد است.


۷۶

دلهرهٔ اجرای حدود

حدود الهی همواره باید عظمت و بزرگی خود را در جامعه داشته باشد و کم‌تر اجرا گردد تا دلهرهٔ ناشی از عملیاتی شدن آن در دل‌ها باشد و کسی گرد گناهی که حد دارد نگردد. در صورتی که اجرای حدی سبب کوچکی حدود الهی در چشم جامعه شود، جایز نیست آن را عملیاتی نمود.زندان نیز در اسلام، مترسک است و حکومت در حد ضرورت باید زندانی داشته باشد، نه این که بخشی از بودجه های خود را هزینهٔ زندان کند. زندان باید چنان ترسناک بنماید که مو بر تن شنونده راست کند و همین امر موجب شود جرم و جنایت اندک گردد نه این که زندان هتل برخی شمرده شود و هر کسی با کم‌ترین جرمی به زندان انداخته شود.


۷۷

کم‌کاری دین‌مداران و شکایت ظالمان

قرآن کریم می‌فرماید: «مَنْ قَتَلَ نَفْسا بِغَیرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الاْءَرْضِ فَکأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعا وَمَنْ أَحْیاهَا فَکأَنَّمَا أَحْیا النَّاسَ جَمِیعا». در فلسفه قاعده‌ای است که می گوید: «حکم الامثال فی ما یجوز وفی ما لایجوز واحد». کسی که یک نفر را بکشد، به کسی رحم نمی آورد و می تواند همه را بکشد و کسی که حرمت یک نفر را نگاه ندارد می تواند حرمت هر کسی را بشکند، و به عکس، کسی که حرمت یکی را پاس دارد، می تواند حرمت هر کسی را نگاه دارد.


۷۸

مرز نفوذ بر مال

قاعده ای در فقه است که می گوید: «الناس مسلطون علی اموالهم». مردم بر دارایی های خود قدرت نفوذ، تصرف و هزینه دارند. این قاعده بدون حد و مرز نیست و اگر کسی دارایی های خود را در امور نامعقول هزینه کند، تسلط و قدرت تصرف خود بر آن را از دست می دهد و حاکم صالح می تواند دارایی های وی را از او بگیرد. هم‌چنین برخی که به ناگاه دارای سرمایه های کلان می شوند، دولت صالح حق دارد از وی استفسار نماید که آن را از کجا آورده است تا فساد های اقتصادی کنترل گردد و سرمایه های مردم فقیر و مستضعف جامعه به جیب عده ای خاص که دزدانی آبرومند هستند نرود. البته کسی که دارایی دارد و برای آن سند کار و تلاش خود را ارایه می دهد، افتخارآفرین است.


۷۹

صاحبان دانش و عالمان

«شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِکةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِما بِالْقِسْطِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکیمُ». تعبیر «أُولُو الْعِلْمِ»در این آیهٔ شریفه با تعبیر «عالِم» تفاوت بسیار دارد. صاحب علم کسی است که دانش از او چون چشمه ای گوارا می جوشد و نیازی به تعلیم ندارد برخلاف عالم مدرسه دیده که علم را هم چون نان گدایی از این و آن می گیرد و هم‌چون چاه خشکی است که باید آب در آن ریخت و خود منبعی جوششی ندارد و به کم‌ترین آلودگی نیز نجس می گردد.

۸٠

عالم مردمی

عالم و روحانی در ارتباط با مردم هم‌چون ماهی است به دریا. اگر عالمی مردمی نباشد و خود را از مردم جدا نماید و با آنان هم نفسی و هم نشینی نداشته باشد، هلاک خواهد شد.

صفحات:صفحه قبلصفحه بعد
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی محمد رضا نکونام(مدّظلّه العالی) |صفحه اصلیصفحه اصلی  نقشه سایتنقشه سایت  آر اس اس آر اس اس  پادکست پادکست  پخش آنلاین دروس پخش آنلاین دروس  درباره پایگاهدرباره پایگاه

copyright 2007-2013 تمامی حقوق این سایت متعلق به دفتر حضرت آیت الله العظمی محمد رضا نکونام (مدّظلّه العالی) می باشد و استفاده از مقالات ، کتاب ها و... با ذکر منبع بلامانع است